ZBIERAJĄC PŁODY ROLNE, PRZESTRZEGAJ ZASAD BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO

Osoby odpowiedzialne za pracę sprzętu, maszyn i pojazdów są obowiązane zapewnić bezpieczeństwo pożarowe prac polowych poprzez :

·        eksploatację maszyn rolniczych i innych z napędem silnikowym zgodnie z instrukcją i wskazaniami obsługi,

·        stosowanie silników elektrycznych o odpowiednim do warunków pracy stopniu ochrony. Minimalna odległość układu napędowego od sterty, stogów i budynków o konstrukcji palnej powinna wynosić 5 m,

·         ustawianie silników spalinowych na podłożu niepalnym w odległości co najmniej 10 m od stert, stogów lub budynków o konstrukcji palnej,

·         zabezpieczenie urządzeń wydechowych silników spalinowych przed wylotem iskier,

·         zapewnienie możliwości ewakuacji ludzi i sprzętu w przypadku prowadzenia omłotów w stodole lub na terenie zabudowanym,

      · przechowywanie materiałów pędnych w ilości nie przekraczającej dobowego zapotrzebowania w zamkniętych nie tłukących się naczyniach w odległości co najmniej 10 m od punktu omłotowego, stert i stogów,

   ·  używanie otwartego ognia i palenie tytoniu w odległości nie mniejszej niż 10 m od punktu omłotowego, stertowania itp. w miejscu oczyszczonym z materiałów palnych,

·        wyposażenie miejsca omłotów, stertowania i kombajnowania w sprawny podręczny sprzęt gaśniczy np. beczka 200 l z wodą i wiadrem, gaśnice wodno – pianowe lub proszkowe, łopaty itp.,

·        wyposażenie miejsca omłotów, stertowania i kombajnowania w sprzęt służący do wykonywania przerw hamujących rozprzestrzenianie pożaru. Zaleca się zmineralizowanie pasa ziemi o szerokości min. 5 m pól ze zbożem na pniu od dróg publicznych, torów kolejowych i lasu.

WYPALANIE TRAWY, SŁOMY, POZOSTAŁOŚCI NA POLACH JEST CZĘSTĄ PRZYCZYNĄ POŻARÓW 

W okresie wiosny wypalanie traw w różnych ich siedliskach tj. traw na łąkach, rowach przydrożnych, wypalanie zarośli, uschniętych chwastów i resztek słomy pozostawionej na polach po zeszłorocznych zbiorach - to przyczyna wielu pożarów oraz całokształt złożonych zmian, jakim ulegają makro i mikrobionty trawiastych siedlisk.

W skutek niedostatecznej ilości czasu i maszyn, złych warunków pogodowych jesienny pokos nie zostaje sprzątnięty. Pozostawiona na pniu lub skoszona, ale nie zebrana trawa, hamuje wiosną tempo wzrostu młodych roślin, obniżając w wyniku tego plon siania.

Utrwalił się mit, że wypalanie traw i słomy poprawia jakość gleby, jest swoistym rodzajem jej nawożenia i użyźniania. Rolnicy nadal sądzą, że ogień to "najtańszy herbicyd" do zwalczania chwastów. Tymczasem w płomieniach giną nie tylko suche źdźbła traw - roślin, ale system korzeniowy, flora oraz bakterie i grzyby, które powodują szybszą wegetację roślin. W ogniu ginie całe bogactwo przyrody. Wiosną opuszczają swe kryjówki owady, budzą się z zimowego snu ssaki, przychodzą na świat zające, opuszczają zimowe legowiska jeże, ptaki i budują gniazda.

Utrzymuje się moda na wypalanie, żeby było wygodniej i szybciej rozlewa się ciecze łatwo zapalne, zapominając że:

·         gęsty, ścielący się dym to zagrożenie dla ruchu drogowego,

·         otwarte pożary to przedostawanie się do atmosfery dużych ilości tlenku węgla, tlenku siarki oraz węglowodorów aromatycznych itp.,

·         to ofiary w płomieniach - najczęściej podpalacze,

·         to tysiące strat w mieniu wypracowanym przez kilka pokoleń.

ZBIERAJĄC PŁODY ROLNE, PRZESTRZEGAJ ZASAD BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO

Podczas zbioru płodów rolnych należy:

1)      stosować silniki elektryczne o odpowiednim do warunków pracy stopniu ochrony; minimalna odległość układu napędowego od stert, stogów i budynków o konstrukcji palnej powinna wynosić 5 m,

2)      ustawiać silniki spalinowe na podłożu niepalnym, w odległości co najmniej 10 m od stert, stogów lub budynków o konstrukcji palnej,

3)      zabezpieczać urządzenia wydechowe silników spalinowych przed wylotem iskier,

4)      przechowywać niezbędne materiały pędne w zamkniętych nie tłukących się naczyniach, w odległości co najmniej 10 m od punktu omłotowego, stertowania i tym podobnych prac,

5)      używać otwartego ognia i palić tytoń w odległości nie mniejszej niż 10 m od punktu omłotowego, stertowania itp. prac, w miejscu oczyszczonym z materiałów palnych,

6)      wyposażyć miejsca omłotów, stertowania i kombajnowania w sprawny podręczny sprzęt gaśniczy.

Przy ustawianiu stert, stogów i brogów należy zachować co najmniej następujące odległości:

a )      od budynków wykonanych z materiałów:

-        ·  palnych - 30 m,

-        ·    niepalnych i pokryciu co najmniej trudno zapalnym - 20 m,

b )      od dróg publicznych i torów kolejowych - 30 m,

c )      od urządzeń i przewodów linii elektrycznych wysokiego napięcia - 30 m,

d )     od lasów i terenów zadrzewionych - 100 m,

Wokół stert i stogów należy wykonać i utrzymać powierzchnię o szerokości co najmniej 2 m w odległości 3 m od ich obrysu, pozbawioną materiałów palnych.